Tuesday 7 January 2020

Πελματιαία Απονευρωσίτιδα - Απονευρωσοπάθεια - Άκανθα πτέρνας


Με τον όρο Πελματιαία Απονευρωσίτιδα (σωστότερα Απονευρωσοπάθεια) περιγράφουμε μια επώδυνη κατάσταση του πέλματος που οφείλεται σε ερεθισμό, συνήθως χρόνιο, της Πελματιαίας Απονεύρωσης, του πυκνού δηλ. συνδετικού ιστού που ενώνει την φτέρνα με τα δάχτυλα του ποδιού και έχει ρόλο στην δομή της γνωστής μας ποδικής "καμάρας".

Πολλές φορές συγχέουμε τον όρο Απονευρωσίτιδα ή Απονευρωσοπάθεια με την Άκανθα Πτέρνας που σαφώς και είναι μια κατάσταση παρόμοια και σχετική αλλά όχι πάντοτε παρούσα. Μπορούμε δηλαδή να έχουμε Απονευρωσοπάθεια ΧΩΡΙΣ να υπάρχει άκανθα στη φτέρνα. Η απόλυτη διάγνωση της άκανθας γίνεται συνήθως με την χρήση απλής ακτινογραφίας μετά από υπόδειξη του Ιατρού και μόνο εάν είναι απαραίτητο να διαφοροποιηθεί από μία απλή απονευρωσοπάθεια.  Η ακτινογραφία λοιπόν απεικονίζει το χαρακτηριστικό οστεόφυτο (ναι η άκανθα φτέρνας είναι ένα οστεόφυτο που ξεκινά από την φτέρνα) και η παρουσία της δύναται να αλλάξει ελαφρά τον τρόπο αντιμετώπισης.

Η αντιμετώπιση τώρα της απονευρωσοπάθειας μπορεί να είναι αρκετές φορές πολύπλοκη και σίγουρα απαιτείται απόλυτη συνεργασία θεραπευτή και ασθενούς.  Έως τώρα δεν έχουμε πολλές υψηλής ποιότητας έρευνες που να μας υποδεικνύουν τον τρόπο θεραπείας και αυτό μπορεί να περιπλέξει αρκετά τα πράγματα.

Μια απονευρωσοπάθεια μπορεί να έχει πολλές ομοιότητες με μια τενοντίτιδα ή όπως σωστότερα αποκαλούμε τις χρόνιες εμμένουσες τενοντίτιδες --> Τενόντωση. Γνωρίζουμε λοιπόν από παλαιότερες έρευνες πως η πελματιαία απονεύρωση όπως ακριβώς και οι τένοντες ανταποκρίνονται εξαιρετικά στη φόρτιση (με τον όρο αυτό εννοούμε συνήθως τις ειδικές ασκήσεις που σταδιακά αυξάνεται η δυσκολία τους).
Σύμφωνα λοιπόν με μια μελέτη που κυκλοφόρησε πρόσφατα μπορούμε να αξιολογήσουμε μια νέα μέθοδο αντιμετώπισης της απονευρωσοπάθειας βασισμένη στην προοδευτική άσκηση.

Οι περισσότεροι ασθενείς που έχουν αντιμετωπίσει πελματιαία απονευρωσοπάθεια γνωρίζουν πόσο κουραστική και επίπονη είναι. Κυρίως τα πρωινά με τα πρώτα βήματα του ασθενή όταν θα σηκωθεί από το κρεβάτι ο πόνος είναι αρκετά έντονος και μπορεί να επηρεάσει όλη τη διάθεση του για την ημέρα που έρχεται. Τα ποσοστά εμφάνισης πελματιαία απονευρωσοπάθειας στον γενικό πληθυσμό κυμαίνονται από 3,6% έως 7% και μπορεί να φτάσουν μέχρι και το 8% όλων των παθήσεων που σχετίζονται με το τρέξιμο. Σε όλη του τη ζωή κάποιος άνθρωπος η πιθανότητα να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο πρόβλημα είναι περίπου 10%. Αρκετά υψηλό λοιπόν !!!

Οι περισσότερες παλαιότερες μελέτες σχετικά με την Π.Α. χρησιμοποιούσαν έναν συνδυασμό από ορθωτικά πέλματα, διατάσεις ή άλλες παρόμοιες παρεμβάσεις που όμως ΔΕΝ περιελάμβαναν ασκήσεις. Οι θεραπείες αυτές αποδείχθηκαν αρκετά αποτελεσματικές αλλά υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις ασθενών οι οποίοι μπορεί ακόμα και μετά από 2 χρόνια να αντιμετωπίζουν ακόμα συμπτώματα. Αυτό επιβεβαιώνεται και από θεραπευτές που βλέπουν ασθενείς με Π.Α.

Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη να εξετάσουμε νέους τρόπους αντιμετώπισης βασισμένου στην νέα γνώση που έχουμε από τις έρευνες. Γνωρίζοντας λοιπόν πως υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα σε απονευρωσοπάθεια και τενοντοπάθεια μπορούμε να υποθέσουμε και να εξετάσουμε αν οι ασκήσεις υψηλού φορτίου έχουν ρόλο στη θεραπεία μας.

To πλάνο της θεραπείας περιλαμβάνει μια σειρά από διατάσεις αλλά και προοδευτικής δυσκολίας ασκήσεις που θα "ενδυναμώσουν" την Πελματιαία Απονεύρωση.  Οι ασκήσεις αυτές περιλαμβάνουν μονοποδικές άρσεις με μια πετσέτα κάτω από τα δάχτυλα για να μπορέσει να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός του "βαρούλκου" στην επιφάνεια κάτω από το πόδι. Αποτελούνται από 3 φάσεις (μυομετρική, έκκεντρη και ισομετρική)  Οι ασκήσεις αυτές γίνονται κάθε 2 μέρες για 3 μήνες και κάθε εβδομάδα προσθέτουμε βάρος μέσω κάποιας τσάντα πλάτης και ταυτόχρονα μειώνουμε τις επαναλήψεις. Οι ασκήσει γίνονται ΠΑΝΤΑ με αργό ρυθμό ενώ ταυτόχρονα αξιολογούμε τυχόν ενοχλήσεις του ασθενή.

Μετά από 3 μήνες παρατηρήθηκε εμφανής βελτίωση στους ασθενείς χρησιμοποιώντας το Foot Function Index η οποία βελτίωση είναι ανώτερη σε σχέση με τις μελέτες που χρησιμοποίησαν ΜΟΝΟ διατάσεις. Το σημαντικό εδώ είναι πως τα αποτελέσματα της θεραπείας είναι πολύ γρηγορότερα.

Μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε πως αυτό το πλάνο ενδυνάμωσης βοηθάει στην αντιμετώπιση της Π.Α. Αρχικά είναι πολύ πιθανόν να ευνοείται η σύνθεση κολλαγόνου που βοηθά στο να ομαλοποιείται η φυσιολογική σύνθεση της απονεύρωσης. Επιπρόσθετα η απονεύρωση συνηθίζει να διαχειρίζεται μεγαλύτερα φορτία και κατά κάποιο τρόπο δυναμώνει.  Οι ασκήσεις επίσης βελτιώνουν την λειτουργία του αστραγάλου καθώς και την δύναμη των εν τω βάθει μυών του άκρου ποδός αλλά και του αστραγάλου.

Να επαναλάβουμε εδώ πως το πλάνο ενδυνάμωσης είναι σημαντικότατο να ακολουθείται από τον ασθενή ευλαβικά και σε συνεννόηση με τον Χειροπράκτη να γίνονται οι απαραίτητες αλλαγές η διορθώσεις. 

No comments:

Post a Comment